விட்டுச் சென்ற வார்த்தைகளால்
நித்தம் நித்தம் இவளை
கொத்திச் செல்லும் வித்தைகள்
எனக்கும் கற்றுத் தருவாயா
உன்னை மீண்டும் மீண்டும்
தீண்டத் துடிக்கும் இவள்
விரல்களை சற்று வந்து செல்ல
வரம் கொடுப்பாயா
உன் காதலில் மூழ்கிவிடும் இவளை
மீண்டு வர விடாமல் செய்யும்
உன் செல்ல சேட்டைகள்
இன்னும் இன்னும் தருவாயா
உன்னிடம் கேட்கும் அத்தனை
வேண்டுகோளுக்கும் பரிசளித்துவிடு
உன் ஸ்பரிசங்களை மீண்டும் பிரியவே
முடியா முடிவிலிக் காலம் வரை
ம் நல்லா இருக்கு ....blog red color if u wish can change it will be more good.its request only.
ReplyDeleteகவிதை அழகா இருக்கு....
ReplyDelete@ சிவா நன்றிங்க ... நான் அத மாற்ற முயற்சிகிறேன் :)
ReplyDelete@ குமார் ம்ம்ம் நன்றி :)
ReplyDelete@ எவனோ ஒருவன் நன்றிங்க தொடர்ந்து வாங்க :)
ReplyDeleteஇந்தக் கவிதை "அருமை " என்று ஒரு வார்த்தையில் ,என் எண்ணங்களின் பதிவுகளை நிறைவு செய்ய எனக்கு விருப்பமில்லை , தோழி ...
ReplyDeleteஇருப்பினும் "அருமை " என்கிற வார்த்தையும் அவ்வபோது முழுமை பெருகிறது, எனக்கு பிடித்தமானவற்றை செய்து என் பொழுதுகளை விரையம் செய்யும் போது ...!
இன்று விரையம் அன்றி,உன் தோழமைக்கு விதை விதைத்திருக்கிறேன் ,தோழி
அருமை உன் வார்த்தைகளும் ,அதில் நீ வடித்திருக்கும் காதலும்
அருமையான வரிகள்
ReplyDeletenanban subramanikandan mikka nandri thozhare adikkadi pathivulagirkku varuvathillai athanal than pathil thaamatham :)
ReplyDeletenanban satheeskumar nandri thozhare :P